{01r} მღდელი რაჟამს წირვად განემზადებოდის, ესე ლოცვაჲ წარმოთქუას: ღმერთო, შემოსლვასა ამას ჩემსა ტაძარსა წმიდასა დიდებისა შენისასა ღირს მყვენ მონანი შენნი მადიდებელად სახელისა შენისა წმიდისა, რამეთუ ღმერთი მოწყალე ხარ და კაცთმოყუარე და შენდა დიდებასა შევსწირავთ მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა აწ...{01v} ლოცვაჲ დაგებისაჲ ბოსპოროსა ზედა: უფალო ცხოველს მყოფელო და ყოვლისა კეთილისა განმყოფელო, რომელმან მოეც კაცთა სასოებაჲ საუკუნოჲსა ცხორებისაჲ, უფალი ჩუენი და ღმერთი იესუ ქრისტე, ღირს მყვენ ჩუენ სიწმიდესა შენსა და ესე შენდა საღმრთოჲ მსახურებაჲ აღსრულებად საშუებელად განმზადებულთა მათთჳს კეთილთა, {02r} რაჲთა დავიცვნეთ ძალითა შენითა ყოველსა ჟამსა და შენდა დიდებასა შევსწირვიდეთ მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, აწ და მარადის და უკუნითი უკნისამდე. ამენ.

ლოცვაჲ ბ~ ბარძიმსა ზედა: უფალო ღმერთო ჩუენო, რომელმან მოგჳწოდენ ჩუენ ნათელსა ჭეშმარიტსა, რომელი განანათლებს ყოველსა კაცსა, მომავალსა სოფლად, მლხინებელ გუექმენ ცოდ{02v}ვათა ჩუენთა და მოგჳტევენ ბრალნი ჩუენნი, და ღირსმყვენ ჩუენ მსახურებად წმიდათა შენთა საიდუმლოთა, რამეთუ ჰსუფევ მამაჲ და ძჱ და სული წმიდაჲ, აწ და მარადის და უკუნითი უკნისამდე, ამენ.

გამოსაცემად მოამზადა, გამოკვლევა და სქოლიოები დაურთო ედიშერ ჭელიძემ; თბილისი, 2002.

იხ. წიგნის PDF ვერსია: დიდნი კურთხევანი

გადმოსაწერი ლინკი: დიდნი კურთხევანი

ელექტრონული ვერსია მომზადებული საპატრიარქოს ბიბლიოთეკის მიერ, განთავსებულია მათივე ფეისბუქ გვერდზე,   საიდანაც მოხდა მისი გადმოღება.

გიორგი მთაწმიდელისეული რედაქცია

ახალი, შესწორებული გამოცემის მიხედვით

კანონი 1

1

ფსალმუნი პირველი, ალელუაჲ

[3]1 ნეტარ არს კაცი რომელი არა მივიდა ზრახვასა უღმრთოთასა და გზასა ცოდვილთასა არა დადგა და საჯდომელსა უშჯულოთასა არა დაჯდა, 2 არამედ შჯულსა უფლისასა არს ნებაჲ მისი და შჯულსა მისსა ზრახავნ იგი დღე და ღამე. 3 და იყოს იგი ვითარცა ხე, დანერგული თანაწარსადინელსა წყალთასა, რომელმან გამოსცეს ნაყოფი მისი ჟამსა თჳსსა და ფურცელნი მისნი არა დასცჳვენ, და ყოველივე რაჲცა ყოს, წარემართოს მას. 4 არა ესრე უღმრთონი, არა ესრე, არამედ ვითარცა მტუერი, რომელ აგავის ქარმან პირისაგან ქუეყანისა. 5 ამისთჳს არა აღდგენ უღმრთონი საშჯელსა, არცა ცოდვილნი ზრახვასა მართალთასა; 6 რამეთუ უწყის უფალმან  გზაჲ მართალთაჲ და გზაჲ უღმრთოთაჲ წარწყმდეს.

იერუსალიმში, მოუმზადებლად, სარწმუნოების შესახებ, და საკითხავი ებრაელთა მიმართ ეპისტოლიდან: “ხოლო სარწმუნოება არის სასოებულთა საფუძველი, უხილავ საქმეთა მამხილებელი, რადგან ამით მიიღეს მოწმობა უხუცესებმა” (ებრ. 11.1-2) და შემდგომი.

1. თუ რაოდენ დიდი ღირსება გიბოძათ თქვენ უფალმა, გადაინაცვლეთ რა კათაკმეველთა მწყობრიდან სარწმუნოთა რიგებში, [ამას] მოციქული პავლე წარმოადგენს, ამბობს რა: “სარწმუნოა ღმერთი, რომლის მეირაც ხართ მოწოდებულნი მისი ძის, იესო ქრისტეს თანაზიარებაში” (I კორ. 1.9). ვინაიდან თუ ღმერთი არის სარწმუნო და შენც ამ სახელწოდებას ღებულობ, დიდია მიღებულის ღირსება, რადგან როგორც ეწოდება ღმერთს სახიერი, სამართლიანი, ყოვლიმპყრობელი და ყოველთა შემოქმედი, ასევე - სარწმუნოც. მაშ, განსაჯე, რაოდენ ღირსებაში მაღლდები, მოგელის რა გახდე თანაზიარი ღვთის სახელისა.

[178]იერუსალიმში, მოუმზადებლად, ათი დოგმატის შესახებ, და საკითხავი კოლასელთა მიმართ ეპისტოლიდან: “გაფრთხილდით, ვინმე თქვენგანი არ იქნას გატაცებული სიბრძნისმოყვარებისა და ფუჭი საცდურის მიერ, ადამიანთა გადმოცემის შესაბამისად, სამყაროს სტიქიონთა შესაბამისად” (კოლ. 2.8) და შემდგომი.

1. ბაძავს სათნოებას ბოროტება და ღვარძლი იფქლად წარმოჩენას მეცადინეობს, რომელიც ფორმით იფქლის მსგავსია, მაგრამ გემოსხილვით შეიცნობა¹ განმრჩეველთაგან. ეშმაკიც გარდაისახება სინათლის ანგელოზად (2 კორ. 11.14), არა იმისთვის, რომ იქ დაბრუნდეს, სადაც იყო (რადგან მოიგო განუჭედელი გული, როგორც გრდემლი (იობ. 41.15), და აქვს შეუნანებელი არჩევანი), არამედ იმისთვის, რომ ანგელოზთასწორი ცხოვრებით მოქალაქეებს სიბრმავის წყვდიადი და ურწმუნოების წყლულებითი მდგომარეობა გარეშეარტყას.² მრავალი მგელი დაძრწის ირგვლივ ცხვართა სამოსით (მათ. 7.15),  რომელთაც ცხვართა სამოსი კი შეუძენიათ, მაგრამ არა ჩლიქები და კბილები, არამედ მოსავთ რა შინაური ცხოველის ტყავი და გარეგნობით აცდუნებენ რა უბოროტოებს, კბილებიდან უღმერთობის გამხრწნელ შხამს გადმოადენენ. მაშ, გვესაჭიროება საღვთო მადლი, ფხიზელი გონება და მხედველი თვალები, რომ არ დავზარალდეთ არცოდნის გამო ღვარძლის როგორც იფქლის მჭამელნი, არც მგლის ცხვრად მიღებით წარვიტაცოთ,  არც მომსვრელი ეშმაკის კეთილისმყოფელ ანგელოზად მიჩნევით შთავინთქათ, “რადგან დადის როგორც მბრდღვინავი ლომი და დაეძებს, თუ ვინ შთანთქოს” (1 პეტ. 5.8), თანახმად წერილისა. ამიტომაც შეგვაგონებს ეკლესია, ამიტომაც არის ახლანდელი სწავლებანი, ამიტომაცაა საკითხავები.

1. უკვე თქვენთანაა უსანატრელესი სურნელი, ჰოი ნათელღებადნო! უკვე აგროვებთ სულიერ ყვავილებს ზეციურ გვირგვინთა დასაწნავად; უკვე დაქროლა სულიწმინდის კეთილსურნელებამ; უკვე სამეუფო სასახლის წინკარს გარსშემოჯარულხართ; ჰოი, ნეტავ თვით მეუფე შემოგიძღვეთ. ეს-ესაა გამოჩნდა ყვავილი ხეთა, ჰოი, ნეტავ სრულიქმნას ნაყოფიც. უკვე იყო თქვენი სახელთა აღწერა,¹ ლაშქრად მოწოდება, ლამპრები საქორწილო  პროცესიისათვის, ზეციური მოქალაქობის გულისთქმა, კეთილი განზრახვა (πρόθεσις ἀγαθή) და სასოება თანამდევი, რადგან არ ცრუობს, ვინც ამბობს: "ღვთის მოყვარეებს ყოველივე შეეწევათ სიკეთეში" (რომ. 8.28). ღმერთი ხელგაშლილია ქველისსაქმეში, მაგრამ ელოდება თითოეულის გულწრფელ არჩევანს (τὴν γνησίαν προαίρεσιν), ამის გამო დაურთო მოციქულმა და თქვა: "რომელნიც განზრახვისამებრ (κατὰ πρόθεσιν) არიან ხმობილნი" (რომ. 8.28). წრფელმა განზრახვამ განაპირობა შენი მოხმობა, რადგან თუ სხეული აქ არის, სული კი - არა, ვერაფერს იხეირებ.